رویان

بزرگترین مجله کشاورزی اینترنتی

رویان

بزرگترین مجله کشاورزی اینترنتی

مسمومیت آفلاتوکسین در جوجه ها (گالوس گالوس): یک نوع تاثیر سمی


چکیده
مرغداری معمولا محیط مناسبی برای رشد آفلاتوکسین ها است. و در میان گوشت مرغ تغییرپذیری گسترده ای از نظر حساسیت بخصوص در میان گونه ها به این میکوتوکسین ها وجود دارد. مطالعات مقایسه ای توکسیکولوژی در گونه های پرندگان نشان داده اند که جوجه اردک ها و جوجه های بوقلمون حساس ترین گونه ها نسبت به آفلاتوکسین هستند، بلدرچین ها حساسیت متوسطی را نشان می دهند. در صورتی که جوجه مرغ ها مقاوم ترین نوع به شمار می روند. تاثیر سمی (HERMID) یک پدیده پاسخ دوزی می باشد که به وسیله تحریک دوز کم و ممانعت دوز زیاد توصیف می شود. تحریک دوز کم مشخصا در فقط حدود 30 الی 60% بزرگتر از کنترل ها حداکثر می باشد. تاثیر سمی از نظر تغییرات در وزن بدن در مطالعات زیادی تذاکر داده شده است. از آنجمله آنهایی که برای برنامه مسمومیت شناسی ملی ایلات متحده و با بیش از 50 ماده شیمیایی انجام شده اند. مقاله اخیر بررسی می کند که چگونه سطوح کم مصرف آفلاتوکسین درتغذیه می تواند به طور موثری در سرعت رشد جوجه ها تاثیر بگذارد. به طور کلی تحقیقات گوناگون مستقلی نشان داده اند که مصرف آفلاتوکسین به یک روش دو مرحله ای مثل تاثیر سمی و با یک تحریک دوز کم و یکممانعت دوز زیاد روی رشد تاثیر می گذارد. سپس چنین مشاهداتی برای سایر مواد سمی دیگر و مدل های حیوانی عمومیت دادهشدند نشاندهنده آن است که دوزهای کم عوامل تشدید کننده پاسخ های تطبیقی را القا می کنند چون در سرعت های تشدید شده رشد منعکس شده اند. مفاهیم ضمنی چنین پاسخ های دوز تاثیر سمی مختصرا مورد بحث قرار می گیرند:
کلمات کلیدی مهم: آفلاتوکسین، اثر سمی ماده، بیماری تاثیر سمی آفلاتوکسین، جوجه، علم مرغداری

مقدمه:
آفلاتوکسین ها یک گروه از متابولیت های متروسیکلیک ساخته شده از قارچ آسپرژیلوس فلاووس هستند. آفلاتوکسین ها برای اولین بار بعنوان ایجاد کننده شیوع بیماری × بوقلمون شناسایی گردیدند، یک بیماری که بیش از 000/100 جوجه بوقلمون را در سال 1960 در انگلستان کشت (آسپلین و کارناقان، 1961).
افلاتوکسین ها یک موضوع شکل مهمی هستند چون آنها هپاتوکارسینوژن ها هستند و برای ایفای یک نقش مهم در رویداد زیاد کارسینومای هپاتوسلولی انسان ودر زمینه های مناطق بخصوص دنیا در نظر گرفته می شوند (کاست، 2003).
در مرغداری، خوردن غذای آلوده با آفلاتوکسین ها ممکن است منجر به عملکرد ضعیف و کاهش وزن اندام ها، توقف مصونیت در برابر بیماری ها ، صدمه غیر قابل جبران کبد، و در نهایت مرگ می گردد (اوسترووسکی، 1984، لسون و همکاران 1995). بعلت این تاثیر پذیری؛ مرغداری معمولا آمادگی زیادی برای ابتلا به آفلاتوکسین ها دارد. اما حساسیت سویه های مرغ خانگی نسبت به این میکوتوکسین ها کمتر است. مطالعات مسمومیت شناسی مقایسه ای در گونه ها پرندگان نشان داده اند که جوجه اردک ها و جوجه بوقلمون ها حساس ترین گونه ها نسبت به افلاتوکسین ها هستند و بلدرچین ها حساسیت متوسطی را نشان می دهند در صورتی که جوجه ها مقاوم ترین گونه هستند (سن و همکاران 1995) وزن بدن و وزن نسبی کبد جوجه بوقلمون بطور زیادی تحت تاثیر دوزهای خورانده شده در PPM4/0 افلاتوکسین کم همانند B1 درجیره غذایی آنان قرار می گیرد، در صورتی که جوجه مرغ ها در این جیره غذایی و با این غلظت تحت تاثیر قرار نگرفتند. (اوسترووسکی 1984). به طور کلی بعضی از مطالعات یک افزایش نسبتا کم در وزن بدن جوجه های را گزارش کرده اند که در جیره غذایی خود در معرض افلاتوکسین ها قرار گرفته اند.
تاثیر سمی یک پدیده پاسخگویی دوز می باشد که به وسیله تحریک کم و ممنوعیت دوز زیاد توصیف می شود. تحریک دوز کم مشخصا فقط در حدود 30 تا 60% حداکثر می باشد (کالابرس، 2002). این نوع پاسخ در گذشته به صورت دو مرحله ای Uشکل، j شکل، معکوس و دوتایی، جبران زیاد، تحریک آمیز- ممنوعیت و غیره شرح داده شدهاست. هومسیس از نظر تغییراتدر وزن بدن در بسیاری از مطالعات تذکر داده شده است. از آنجمله آنهایی که در مورد برنامه مسمومیت شناسی ملی ایالات متحده و با بیش از 50 ماده شیمیایی انجام شده اند (جدول 1 را برای دیدن مواد شیمیایی آزمایش شده، نگاه کنید، کالابرس و بالدوین، a2003، کالابرس و بلین 2005). اکثریت پاسخ های دوز مرتبط با تغییرات در وزن بدن دارای حداکثر پاسخ های تحریکی مابین 110% و 150% کنترل بوده اند (جدول 2). باید تذکر داده شود که پایگاه داده های هورمسیس شامل مطالعاتی با افزایش های زیر 110% نمی باشند، مگر اینکه نتایج از لحاظ آماری مهم باشند (کالابرس و بلین 2005).
جدول 1- خلاصه اطلاعات شیمیایی و مدل در مطالعات مشاهده تاثیرات هوموسیس روی پارامترهای بدن هدف مقاله حاضر خلاصه کردن و آنالیز کردن مدرک علمی می باشد که نشان می دهد که اطلاعات وزن بدن در جوجه ها (گالوس گالوس) در معرض یک جیره غذایی آفلاتوکسین متناسب با نمونه پاسخ دوز هورمسیس وارزیابی مفاهیم احتمالی این پدیده می باشد.


افلاتوکسین ها و هورمسیس در جوجه ها
یک منحنی پاسخ گویی دو مرحله ای تحریک دوز کم و ممنوعیت دوز زیاد برای وزن بدن در جوجه های دریافت کننده سطوح درجه بدی جیره غذایی با افلاتوکسین به طور گسترده ای در نوشتجات گزارش گردیده است. جدول 3 نتایج چندین مطالعه ای که با جیره غذایی افلاتوکسین هایی در جوجه ها انجام گرفته اند را به طور خلاصه نشان می دهد که یکتحریک کم و در سطح دوز کم آزمایش شده ای مشاهده می گردد. در یک مطالعه انجام شده در جوجه های گوشتی ( هوف 1980)، مرغ های دریافت کننده جیره غذایی با مجموع سطح آفلاتوکسین 625 و µg/kg1250 یک میانگین وزن بدن 24±528گرم و 24±515 گرم داشتند. میانگین وزن بدن جوجه های کنترل 23±511 گرم بود تحریک وزن بدن در این آزمایش تجربی با یک افزایش 3/3% در µg/kg625 افلاتوکسین و حدود 1% برای µg/kg1250 کم بود هوف وهمکاران (1986) دریافتند که جوجه های گوشتی دریافت کننده جیره غذایی حاوی µg/kg1250 آفلاتوکسین برای 21 روز میانگین وزن بدن 28±557 گرم در مقایسه با میانگین وزن جوجه های تحت کنترل( 20±520 گرم ) را داشتند. این تحریک در وزن بدن یک افزایش 1/7% روی گروه کنترل را نشان داد. سطوح بالاتر افلاتوکسین در جیره غذایی منجر به کاهش زیادی در وزن بدن گردید (2500 µg/kg5000) (2/89 و 1/77% کنترل به ترتیب). شکل 1 طرح هایی از اطلاعات منتشر شده در مقاله های ذکر شده بالا را نشان می دهد (هوف، 1980، هوف وهمکاران 1986) که آنجا پاسخ دو مرحله ای هورمسیس مشخص با تحریک دوز پایین و ممنوعیت دوز بالا مشاهده می شود. در یک مطالعه اجرا شده ای توسط (یاز و سوگاما را 1995) جوجه های گوشتی در حال رشد µg/kg3000 افلاتوکسین B1 خالص شده ای از دوز 4 تا 11 را تغذیه کردند و دارای میانگین وزن بدن 2/5±1/89 گرم در مقایسه با 6/3±3/85 گرم برای کنترل های مربوطه را داشتند. جوجه های سفید لگهورن مذکر روز قبل مجموعا µg/kg1000 جیره افلاتوکسین را برای سه هفته خوردند و یک وزن بدن نهایی 7/219 گرم در مقایسه با 3/210 گرم برای گروه کنترل را داشتند.
اگر چه تحریک دوز پایین افلاتوکسین ها روی وزن بدن دراین مطالعات همیشه زیر 10% بود. ولیکن یک تطابقی برای نشان دادن یک تاثیر واقعی وجود داشت تحریک هورمسیس معمولا کم است (معمولا بیش از 30% تا 6% نیست، کالابرس و بلین 2005). بنابراین موجب آن غالبا چشم پوشی می گردد. ولیکن برای یک تولید کننده جوجه کبابی، هر افزایشی در وزن بدن یک افزایش زیاد در درآمد را نشان می دهد.
مطالعات مذکور فوق مدرکی را برای پاسخگویی تحریک دوز پایین و ممنوعیت دوز بالا در افلاتوکسین های در جوجه ها را فراهم می کنند. ولیکن بهترین مدرک برای پاسخ هورمسیس آفلاتوکسین های جیره غذایی در وزن بدن جوجه ها از مطالعه ریچارد سون وهمکاران 1987 بدست می آید که در طول 15 روز هر افزایش وزنی را هر چند خیلی کم مورد آزمایش قرار دادند. در این مطالعه یک منحنی معکوس دوز j شکل هورمسیس برای وزن بدن در مقابل سطح آفلاتوکسین جیره بدست آمد. بعلاوه یک مدل چهارتایی رسمی در منحنی مناسب بود. (شکل2)
پاسخ هورمسیس آفلاتوکسین ها به وزن بدن در جوجه های سایر گونه های تجارتی نظیر اردک ها و بوقلمون ها مشاهده نشده است. برای مثال جوجه بوقلمون های دریافت کننده جیره غذایی حاوی µg/kg 500، 250، 125 برای مدت 21 روز به ترتیب وزن های بدن 4/65% و 2/81% و 89% از خود نشان دادند.(هامیلتون و همکاران، 1972) البته اردک ها حساسیت بیشتری نسبت به تاثیرات جیره غذایی با آفلاتوکسین ها را دارا هستند. برای مثال اردک های آلابیو در مدت 2 هفته از جیره غذایی با مقدار 50، 100، /kg200 گرم آفلاتوکسین برای 14 روز تغذیه کردند و به ترتیب وزن های بدنی مربوط به 1/78، 3/54 و 3/40% نسبت به گروه کنترل داشتند. (اوسترووسکی و میز، 1983).

بحث
چندین مطالعه به ارزیابی تاثیر آفلاتوکسین ها در جوجه ها با خصوصیات الگویی تحریک دوز کم و ممانعت دوز زیاد و پاسخ دوز هورمسیس پرداخته اند. یک مطالعه اجرا شده با مقادیری از دوزها و در فواصل زمانی کم، منحنی معکوس j شکل را در مطالعات نشان داده است که در آن نقطه پایان به طور معکوسی در معرض اکسنوبیوتیک ( xenobiotic ) قرار گرفت (شکل2). به طور قطع قابل برسی است که چرا جوجه ها به این روش در جیره غذایی های حاوی آفلاتوکسین پاسخ می دهند. هورمسیس یک استراتژی (خط مشی) برای حیوانات و بهینه سازی اختصاصی منابع را نشان می دهد و ممکن است از طریق دو مکانیزم عمل مختلف اتفاق بیفتد: تحریک مستقیم و تحریک غیر مستقیم ناشی از جبران بیش از حد توزیع اولیه و در تلاش برای تضمین اینکه هومئواستاتیس نگهداری می شود (کالابرس، 2002).
بهرحال نتیجه یکسان است: پاسخ دو مرحله ای توصیف شده توسط تحریک نسبتا کم در مقایسه با موارد تحت کنترل؛ احتمال دارد که آفلاتوکسین ها به میزان زیادی برای کبد سمی باشند. در مجموع مکانیزم عمل آفلاتوکسین ها در پاسخ هورمسیس در جوجه ها نیاز دارد مورد تحقیق قرار بگیرد.
جدول 3:خلاصه آزمایشات اجرا شده ای با جیره غذایی حاوی افلاتوکسین ها و نشاندهنده تاثیر تحریک مشاهده شده در دوزهای آزمایش شده کم



جدول 4- شکست روابط دوز و پاسخگویی برای تغییرات در وزن بدن و در پایگاه داده های هورمسیس به وسیله عرض حد تحریک
درصد مجموع روابط دوز و پاسخ (108) تعداد روابط دوز و پاسخگویی عرض (برابر)



یک آنالیز از داده های هورمسیس مربوط به پارامترهای وزن نشان می دهد که عوامل بیشماری (جدول1) پاسخگویی دوز دو مرحله ای هورمسیس را از نظر بدست آوردن وزن بدن القا میکنند. پارامترهای پاسخگویی دوزها آنهایی هستند که مشخصا درهورمسیس با حداکثر پاسخگویی و مابین 110% و 150% از موارد تحت کنترل (جدول2). این یافته ها معمولا تایید کننده نمونه های نشان داده شده ای در حدود آفلاتوکسین در جوجه ها می باشند و در مورد وجود پاسخگویی دوزهای پایین جیره غذایی حاوی آفلاتوکسین ها و وجود پاسخگویی یک طبیعت معمولی تر بحث می کنند.

نتیجه
واقعیت این است که جیره غذایی حاوی مقدار کمی آفلاتوکسین و سایر مواد بیشمار سمی دیگر می توانند رشد راتحریک کنند در نتیجه دوزهای پایین دارای مفاهیم ضمنی برای صنعت مرغداری می باشند. برای مثال استفاده از مواد افزودنی غذایی به قصد کاهش جذب ماده سمی در مجرای گوارشی می تواند مجددا در زمینه های سودو ضرر ارزیابی شوند. از نظر مفاهیم اقتصادی و بهداشت عمومی پاسخ گویی هورمسیس، تحقیق درباره وقوع بالقوه پاسخگویی های هورمسیس برای تولید تجاری حیوانات به طور کلی ضروری می باشد.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد