کاشت آواکادو

به آواکادو در گذشته گلابی تمساح ، روغن سبز ، گلابی روغنی و ... می گفته اند. در زبان اسپانیا یی آگواکات ، در زبان پرتغالی آباکات و در زبان فرانسوی آوکاتیر هم می گویند و تنها میوه خانواده برگ بو (برگ غار ) از خانواده lauraceae است.

توصیف

آواکادو درختی افراشته است که طولش 9 متر و گاهی تا 18 متر یا بیشتر هم می رسد، قطر تنه آن 30 تا 60 سانتی متر است(در درختان پیرتر این قطر بیشتر) ، گاهی ممکن است این گیاه از سطح زمین  منشعب و شاخه شاخه بشود. تقریبا همیشه سبز، و در زمان گلدهی در فصل خشک مقداری برگ ریزی دارد، برگ ها متناوب ، سبزمایل به تیره ، در سطح بالایی براق و در سطح زیری متمایل به سفیداست(نیزه ای شکل ، بیضی ،تخم مرغی ،دایره ای شکل و یا به شکل تخم وارونه )است. گل آذین خوشه، فاقد گلبرگ ، میوه گلابی شکل کمتر گرد یا تخم مرغی است و 7.5 تا 33 سانتی متر درازا و  15 سانتی متر عرض دارد، پوست ممکن است سبز مایل به زرد ،سبز مایل به تیره ،زرشکی ،زرشکی مایل به تیره و گاهی اوقات لکه های زرد رنگی هم روی آن مشاهده می شود. گوشت آن سبز درخشان و کلا رنگ پریده ، روغنی ، بی مزه است ، بذر آن در دوطرف پهن ، گرد ، مخروطی یا تخم مرغی شکل است(5 تا 6.4 سانتی متر طول) ،سخت ،سنگین ،به رنگ عاج فیل ولی در دو پوشش نازک قهوه ای محصور شده است و اغلب به گوشت آواکادو چسبیده است ،گاهی میوه به خاطر فقدان گرده افشانی ودیگر عوامل بدون بذر است.آواکادو دار ای بیش از 60 رقم  است

جای کاشت

آواکادو در سایه و بین ساختمان ها رشد می کند اما تولیدش درآفتاب کامل انجام میگیرد، ریشه ها حالت رقابتی شدیدی دارد. سایه این گیاه خفه کننده و گاهی رنجش آور است .در جاهای سردتر گیاه در جایی که آفتاب بیشتری دارد رشد می کند. در سواحل یا زمین های باد خیز به عنوان یک بادشکن خوب عمل می کند، گاهی یک درخت مقاوم زیبا هم شناخته می شود. گیاهان خانگی به درجه حرارت کمی برای شکوفه دادن نیاز دارند که این گیاه با سایه اش می تواند این فضا را برای آن گیاهان مهیا کند.

خاک

آواکادو خاک های نرم، گرانیتی تجزیه شده و لومی شنی را دوست دارد. آنها در جایی که زهکش ضعیف باشد رشد نمی کنند. این گیاهان به خوبی در دامنه رشد می کند ولی بستر رودخانه را تحمل نمی کند. آنها به خاک های قلیا و اسیدی مقاوم هستند. برای آواکادو باید خاک رویی را ترکیب کرد، از محتویات نرم باید جلوگیری کردهمچنین از هوموس هم می شود استفاده کردکه رطوبت و درجه حرارت خاک را افزایش می دهد و در ضمن خاک نباید نمک داشته باشد.

آبیاری

آواکادو در طول فصل بارانی نیازی به آبیاری ندارد. آبیاری زیاد ریشه را کم می کند و باعث می شود این گیاه ناتوان بشود. برای اینکه بدانیم که آواکادو نیاز به آبیاری دارد یک چاله عمیق به طول 22 سانتی متر را حفرکرده و این قسمت خاک را می فشاریم ، اگر آن خاک نم دار بود نیاز به آبیاری نیست و اگر در دست شما خرد شد به ابیاری نیاز است. این مساله د پایان فصل آبیاری مهم است. آواکادو تا حدی به شوری مقاوم است، به هرحال این حالت حساسیت را با سوختگی در روی برگ ها نشان می دهد.با یک آبیاری زیاد می توان این نمک را از خاک شستشو داد.

تغذیه

شروع کودهی گیاه جوان بعد از یک سال پس از رشد شروع می شود و این کوددهی را تا 4 سال برای رشد آن  فراهم کرد . برای درختان مسن کودهای نیتروژنی را که یک بار در زمستان و بار دیگر در تابستان بعد خواهیم داد تغذیه کودی خوبی خواهد بود. برگ های زرد (کلرویز) کمبود آهن را نشان می دهد و این فقدان با استفاده از کلات آهن مرتفع می شود. درختان رسیده تر کمبود روی را هم نشان      می دهند.

هرس

رقم های ستونی به هرس در سال های اولیه  شکل گیری نیاز دارند. دیگر گونه ها نیازی به حذف شاخه و غیره ندارند. سابقا درختان را طوری تربیت می کردند که افراشته و راست نباشد. بهترین نتیجه ای که می گرفته اند این بود که حصارهای خوبی ایجاد کنند. درختان کوتاه نیاز دارند که راست و افراشته شوند. کناره های درخت آواکادو ممکن است به وسیله موش خورده شود، درغیر این صورت نیازی به هرس نیست. شاخه هایی که رو به آفتاب است با از بین رفتن برگ هایش آفتاب سوخته می شوند و یقینا از بین خواهند رفت . این قبیل شاخه ها باید سفید مالی شود.

تکثیر

با تولیدمثل غیرجنسی می توان آواکادو را تکثیر کرد. دانه های بزرگتر را درگالن پرورش       می دهندکه جوانه می زند و این قلمه ها را پیوند می زنند. یک روش قلمه زنی بدین صورت است ، وقتی قلمه 3.5 سانتی متر شد، نوک قلمه را زده و یک حلقه از جوانه در بالای قلمه خواهد بود. این قلمه را در یک باند 10 سانتی متری روزنامه قیراندود تیره که قالب جای قلمه می شود پیچانده و درون جایی که از ورمی کولیت پرشده و آن را درون یک جعبه سیاه با درجه حرارت و رطوبت زیاد قرار می دهیم. وقتی این قلمه 7 تا 10 سانتی متر شد آن را در جاییکه  نور است قرار می دهیم تا سریعا رنگ آن سبز شود. کاغذ قیر اندود را بر می داریم ، ساقه را از بذر جداکرده و آن را در یک جای مسطح که از نظر مواد غذایی در وضع خوبی باشد قرار می دهیم.

آفت و بیماری

موش و موش خرما آفت اصلی میوه است . دور تنه درخت را بپوشانید . نوعی کرم مثل هزارپا برگ را لوله ای میکند وممکن به شاخه های انتهایی صدمه بزند. کرم های قهوه ای آواکادو با پودر گوگرد کنترل می شود. کرم شش نقطه ای هم باعث برگ ریزی آواکادو می شود، لیسه و حلزون هم یک آفت این گیاه است. دو قارچ و یک ویروس هم به این گیاه صدمه     می زند. Botryosphaeria ribis سبب ایجاد شانکر در تنه این گیاه می شود و همینطور مزه میوه را نامطبوع وباعث تکه تکه شدن تنه درخت می شود . انواع مکزیکی از نظر شانکرتنه مصون است ولی از نظر شانکر میوه مصونیت ندارد. پوسیدگی ریشه در جایی که زهکش خاک ضعیف است صورت می گیرد (نشانه اش زردی و ریزش برگ است). لکه نوری که یک بیماری ویروسی است که باعث رگه رگه شدن ساقه های جوان ، لکه دار شدن برگ ها ، بدشکلی در میوه آواکادو و تکه تکه شدن تنه درخت می شود. حشرات هم ممکن است باعث آلودگی در قلمه ها  شودو این قلمه های آلوده خطرناک می باشد.

برداشت

زمان برداشت به رقم ما بستگی دارد. از نظر استانداردهای تجارتی میوه باید 8% روغن داشته باشد. در نوع مکزیکی رسیدگی 6 تا 8 ماه از زمان گل دهی طول می کشد ودر نوع گواتمالایی 12 تا 18 ماه طول می کشد. میوه ها تا زمان رسیدگی می تواند روی درخت باشد یا اینکه آن را برداشت و در یک دستمال قرارداده تا خودش برسد. رقم های زرشکی را تا موقعی که رنگ کامل خود را بدست نیاوردند نباید بچینیم. انواع گواتمالایی را در دمای 5 تا 10 درجه سانتی گراد در حدود 6 هفته می توان انبار کرد. نوع مکزیکی سریع می رسد و سریع هم باید مصرف شود.

فواید آواکادو

گوشت آن در درمان اسهال خونی، ضدکرم ، اشتها آور ، برای درمان سرفه و ....

برگ آن با جویده شدن برای چرک دندان، برای درمان اعصاب، برای کاهش خون ریزی ، تحریک و تنظیم کننده قاعدگی زنان و...

دانه آن در درمان اسهال خونی، برای رفع شوره سر، کاهش دندان درد ،کاهش جوش صورت و ...

iranagro.blogfa.com/