بیماری ناخنک
بیماری ناخنک در غلات سمی به نام ارگوتین تولید میکند که علاوه بر انسان به حیوانات نیز آسیب میرساند.
قارچ عامل بیماری ناخنک غلات یا ارگوت دارای نام علمی Claviceps purpurea است و در سرتاسر جهان بر روی گندم، جو، چاودار، یولاف، ارزن و بسیاری از گندمیان زراعی و وحشی این بیماری را ایجاد میکند . درصد ابتلا به این بیماری در گیاهانی که در زمان گلدهی، گل برای مدت طولانی تری باز میماند، بیشتر است و گاهی خساراتی تا حدود ۱۰ درصد در گندم و ۵ درصد در چاودار ایجاد میکند و شدت بیماری بر محصول جو کمتر است.علائم اولیه بیماری در مراحل گلدهی گیاه به صورت قطرات مترشحه زردرنگ چسبناک روی گلهای آلوده دیده میشود. این مرحله از بیماری به شبنم عسلی معروف است، این مایع حاوی قند بوده و جلب کننده حشرات میباشد و با چسبیدن بدن حشرات با قارچهای موجود در عسلک، این بیماری به گیاهان سالم منتقل میشود. باران نیز در انتقال عامل بیماری بسیار موثر شناخته شدهاست. در مراحل بعدی بیماری، مایع چسبناک و زردرنگ به توده قارچی سخت و شاخی به رنگ بنفش سیاه تبدیل میشود که این توده حاوی مادهای سمی بنام ارگوتین است که در انسان و حیوان باعث ارگوتیسم میشود و تغذیه از آن برای انسان و دام خطرناک بوده و عوارض عصبی، فساد بافتها و سقط جنین در دامهایی که از غلات آلوده تغذیه میکنند را به همراه دارد.
بسیاری از پژوهشگران احتمال دادهاند که این سم در بسیاری از مسمومیتهای غیرقابل توضیح انسان نقش دارد.